Niech Nowy Rok przyniesie Wam radość, zdrowie, pomyślność i spełnienie wszystkich marzeń.
Szczęśliwego Nowego Roku!
Happy New Year!
Buon anno!
С новым годом!
¡Feliz año nuevo!
Frohes Neues Jahr!
Bonne année!
Feliz Ano Novo!
Šťastný nový rok!
Gott nytt år!
Boldog új évet!
Честита Нова Година!
Hyvää uutta vuotta!
Ευτυχισμένο το νέο έτος!
Takie śledzie w oleju lnianym robiłam kilka lat temu. I pamiętam, że były pyszne. Postanowiłam sobie przypomnieć ten smak. Szukałam przepisu w odmętach Internetu i trafiłam na przepis Ani Starmach. Wybrałam go, bo wydał mi się najprostszy. Zobaczymy jaki będzie ich smak.
Składniki:
Wykonanie:
Śledzie przygotowujemy na kilka dni przed Wigilią, czyli np. dziś, bo do wigilijnej wieczerzy mamy 4 dni. Jeśli nie dziś, to jeszcze jutro można je zrobić. Ze śledzi ścigamy skórkę i moczymy w zimnej wodzie przez 3–4 godziny. Następnie dokładnie je płuczemy i suszymy ręcznikiem papierowym. Kroimy na kawałki większe, tj.1 filet na 3–4 kawałki. Obieramy cebulę i kroimy w piórka - czyli cebulę na pół, a potem w cienkie plasterki. Przekładamy do miski i posypujemy 2 szczyptami soli, zalewamy sokiem z cytryny i octem - jak pisałam - u mnie jabłkowy. Odstawiam to na pół godziny, aby cebula nam zmiękła. Litrowy słoik myjemy i wyparzamy. Do słoika wkładamy cebulę, śledzie i część przypraw, zalewamy olejem i znów warstwa cebuli, śledzi i przypraw i znów olej i lekko ugniatamy łyżką i tak do skończenia się składników, na wierzch lejemy olej. Szczelnie zakręcić i wstawić do lodówki. Ania pisze, że najlepsze śledzie będą po mniej więcej 4–5 dniach, czyli na Wigilię. A jakie będą, to zobaczę i dam tu znać.
PS. Pyszne :-)
Nie wiem, jak u Was, ale ja nie wyobrażam sobie wigilijnego stołu bez pierogów z kapustą i grzybami. Robię ich bardzo dużo, aby zostało na kolejne dni, bo odsmażane na maśle są jeszcze lepsze niż te z wody. Tu podobnie, jak z rosołem z kaczki, o którym pisałam ostatnio liczą się proste i dobre składniki.
Szkoda, że nie mam dostępu do mąki prosto z młyna. Pamiętam z dzieciństwa, byłyśmy wtedy w podstawówce i rwałyśmy się do pieczenia, kiedy mój śp. Tata kupił worek mąki prosto z młyna i powiedział do mnie i moich sióstr: "Teraz możecie piec ciasta codziennie". I piekłyśmy. Pamiętam te murzynki, zebry, biszkopty, ciasta marchewkowe, metrowiec, ciasta z jabłkami i wiele innych. Pamiętam czasy, kiedy nie było mikserów i żółtka z cukrem ucierało się drewnianą gałką, a pianę z białek ubijało ręczną trzepaczką.
No tak, ale miało być o pierogach. Jak zrobić pierogi z kapustą i grzybami? Zapewne każda z pań, ma swój sekretny przepis. Mój sekretny nie jest, więc się nim dzielę. To jest przepis, z którego robiłam pierogi do tej pory. Ale w tym roku spróbuję przepisu Karola Okrasy na ciasto na pierogi. On rekomenduje dodanie masła i mleka. Takiego jeszcze nie robiłam i jestem ciekawa co mi wyjdzie.
Ciasto
Składniki:
Farsz
Składniki:
Wykonanie:
Najpierw przygotowujemy farsz, można nawet dzień wcześniej i przechować go w lodówce do następnego dnia. Kapustę zalewamy wodą do poziomu kapusty. Dodajemy wcześniej namoczone grzyby oraz przyprawy i gotujemy do miękkości. Gdy kapusta będzie miękka, odcedzamy ją na sicie. Wyjmujemy liść laurowy i ziele angielskie. Cebulę kroimy w kostkę i podsmażamy na oleju, aż się zeszkli, dodajemy kapustę z grzybami i dusimy wszystko razem kilka minut. Studzimy farsz. Gdy farsz będzie wystudzony, siekamy go na drobno na desce ostrym nożem. Niektórzy tego nie robią, ja lubię drobniejszy farsz.
Do dużej miski przesiewamy mąkę, dodajemy sól i wlewamy gorąca wodę (wodę gotuję i po przelaniu do miarki od razu wlewam do mąki). Następnie mieszamy łyżką, a gdy nieco przestygnie, wyrabiamy na gładkie ciasto. Gotowe ciasto formujemy w kule, dzielimy na 4 części. Na stolnicy lub blacie rozsypujemy niewielka ilość mąki i bierzemy pierwszą część. Resztę przykrywamy bawełnianą ściereczką, aby nie wysychało. Rozwałkowujemy ciasto na grubość około 2 milimetrów, wykrawamy szklanką lub socjalnym okręgiem koła, na środku każdego układamy 1 małą łyżeczkę farszu i lepimy pierogi - tu każdy ma swoją metodę - ja zazwyczaj używam do tego tzw. "marychy" do lepienia pierogów.
Do dużego garnka wlewamy wodę doprowadzamy do wrzenia, dodajemy łyżkę oleju rzepakowego, aby pierogi nam się nie sklejały podczas gotowania. Wkładamy partiami i gotujemy 2 minuty od momentu wypłynięcia. Wyciągamy je z wody łyżką cedzakową i układamy na sicie do odsączenia. Następnie układamy na półmisku skropione olejem, aby się nie posklejały. Podajemy z wody lub odsmażane na maśle.
Świerkowy wieniec świąteczny na drzwi to piękna ozdoba, która od progu wita naszych gości świątecznym klimatem. Warto pokusić się o jej zrobienie. Do przygotowania tego wieńca zabrałam się już jesienią, tzn. do pozyskania składników. Zebrałam w lesie szyszki. Jarzębinę, zerwałam, gdy była najbardziej dojrzała i czerwona i ją ususzyłam. Drzewo jarzębiny rośnie przed moim domem w moim ogródku. Z gałązkami świerka też nie miałam kłopotu, bo mam świerkowy żywopłot, a nawet dwa ;-). Nic się nie zmarnowało, bo jakimś cudem udało mi się naciąć odpowiednią ilość gałązek. Zatem zabieramy się za przygotowanie świerkowego wieńca świątecznego na drzwi.
Jak przygotować świerkowy wieniec świąteczny z naturalnych składników?
Korpusem mojego wieńca jest metalowy wieszak, taki jaki zwykle dostajemy w pralni. Został tak rozgięty, dawno temu przez mojego śp. Tatę, aby stworzyć niemal idealny okrąg. Dodatkową zaletą tego metalowego wieszaka jest to, że od razu mamy umocowaną zawieszkę. Jeśli nie macie takiego, wystarczy kawałek miękkiego drutu, który uda się wygiąć w okrąg. Bardzo możliwe, że można gdzieś kupić gotowe okręgi do wieńców, może w kwiaciarni - nigdy tego nie sprawdzałam. Można też pokusić się o przygotowanie wieńca bez takiego metalowego mocowania. jest to nieco trudniejsze, ale do zrobienia. Po prostu łączy się ze sobą gałązki, cienkim drucikiem, albo mocną dratwą - ja takiej użyłam, i tworzy się z tego okrąg.
Duże świerkowe szyszki przymocowałam do wieńca właśnie tą brązową, niemal niewidoczną na nich dratwą, a małe sosnowe szyszki umocowałam na cienkim, miękkim druciku, za ich ogonek i potem przytwierdziłam do gałązek świerkowych. Jarzębina została zerwana z kawałkiem gałązki, więc bardzo łatwo było ją umocować w ciasno powiązanych świerkowych gałązką. Do tego wstążka, w kolorze czerwonym, aby ładnie komponowała się z jarzębiną i gotowe.
Zazwyczaj taki wieniec, czasem nawet dwa, przygotowywałam tuż przed Świętami, gdy wracałam do domu z Warszawy. Teraz, gdy jestem na stałe już na Mazurach, postanowiłam wszelkie przygotowania do Świąt rozłożyć w czasie. I dziś właśnie po południu go zrobiłam. Razem z nacięciem gałązek zajęło mi ponad 2 godziny. Ale efekt mnie zadowala i mam ogromną satysfakcję z jego wykonania.
Uwielbiam keks. Obfitość bakalii, słodycz polewy czekoladowej lub kwaskowatość lukru - to jest to. Jak przygotować keks z bakaliami? To nie jest jakiś rocket science, każdy, nawet początkujący adept cukiernictwa sobie z tym zadaniem poradzi. U mnie ten keks jest na każde Święta Bożego Narodzenia. W zasadzie nie piekę go w innym czasie i dlatego jest taki wyjątkowy i wyczekiwany. Wiem, sporo tu bakalii, ale warto dodać ich dużo, bo wtedy jest efekt, no i w bakaliach jest dużo zdrowia. Ja dodałam, takie jakie zazwyczaj kupuję, ale warto dodać takich, jakie lubimy. Jeśli dodamy suszone owoce, to keks będzie mniej kaloryczny, np. jabłka, morele, śliwki, gruszki. Zatem do dzieła.
Składniki:
Wykonanie:
Żółtka oddzielić od białek, umieszczając je w oddzielnych miskach. Z białek ubić sztywną pianę. Żółtka zmiksować z cukrem, następnie ciągle ubijając, dodawać powoli ocet, a następnie olej. Orzechy i migdały posiekać w mniejsze kawałki. Suszone owoce także pokroić w mniejsze kawałki. Wymieszać je razem z mąką. Do ubitych jajek z cukrem dodać bakalie z mąką, wymieszać łyżką i włożyć pianę z białek. Delikatnie zamieszać i przelać do keksówki wyłożonej papierem do pieczenia. Piec 50 minut w piekarniku nagrzanym do temperatury 170 stopni Celsjusza. Pilnować, aby się nie przypalił. Mój, jak widać na zdjęciu siedział w piecu nieco za długo, ale tak to jest z piekarnikami na gaz. Patyczkiem sprawdzać czy się upiekł. Kiedy patyczek jest suchy, ciasto jest gotowe. Wystudzić i wyjąć z blaszki. Polać polewą z roztopionej czekolady lub lukrem.
Wczoraj było święto pizzy. Też ją jadam. Bardzo rzadko, raz na pół roku lub jeszcze rzadziej. Czasem w pizzerii, a czasem przygotowuję ją samodzielnie w domu. Najlepszy przepis na ciasto to ten od kwestii smaku, więc podaję, bo z niego robię swoją domową pizzę i zawsze wychodzi. Dodatki to indywidualna sprawa, możemy dodać, to co lubimy. Swoją robiłam z drożdży instant.
Moje ulubione miejsca na pizzę w Warszawie top 3* to:
Google podpowiada, że dziś jest święto pizzy, ale ja chcę Cię zachęcić do zdrowej i szybkiej w wykonaniu potrawy, która zawsze się udaje. Leczo, bo o nim mowa, to moja ulubiona potrawa. Właściwie przygotowuję je zawsze w wersji wegetariańskiej, bez mięsa. Mięsożercy mogą dodać kiełbaskę.
Jak prosto przygotować leczo? Moje ulubione to takie, z dużą ilością warzyw i przypraw. Duszone niezbyt długo, aby warzywa nie rozpadły się na miazgę. Robi się je naprawdę szybko, wszystko dusi się w jednym garnku. Można je serwować z chlebem, z ziemniakami lub dowolną kaszą.
Składniki:
Wykonanie:
Wszystkie warzywa umyć. Cukinię i wszystkie 3 papryki oczyścić z gniazd nasiennych. Cukinię i papryki pokroić w duże kawałki. Cebulę obrać i pokroić w kostkę i następnie zeszklić na oleju rzepakowym lub oliwie w dużym garnku z grubym dnem. Dodać pozostałe warzywa oraz zioła i przyprawy i dusić 10-15 minut. Gdy warzywa nieco zmiękną, dodać pomidorową passatę i dalej dusić 10 minut. Dorzucić obrane i zmiażdżone ząbki czosnku i dusić jeszcze 5 minut. Na koniec doprawić solą i pieprzem. I obiad gotowy. Smacznego.
Pierwszy śnieg zawsze cieszy. Nie ważne ile mamy lat, niech nas cieszą proste rzeczy, małe, codzienne zachwyty, choćby nad pierwszym śniegiem.
