Bardzo mi się podobają wieńce na drzwi. W tym roku przygotowałam dwa. Postawiłam na natruralne elementy i prostotę. Robicie takie ozodoby samodzielnie, czy raczej stawiacie na lupowane w sklepie? Jeśli ktoś jednak skusi się, aby go zrobić, to tu znajdziecie, niemal krok po kroku, jak przygotować świerkowy wieniec ozdobny.
Bardzo dawno nie jadłam bigosu. I naszła mnie na niego ochota. Akurat miałam kapustę kiszoną i pół główki świeżej kapusty. Mięsa nie miałam żadnego, więc poszperałam po internecie i znalazłam przepis na bigos wegański na blogu jadłonomia, ale tylko lekko się nim zainspirowałam. Nie miałam części składników z tego przepisu, a zamiast śliwki wędzonej użuyłam suszonej. Za wędzoną nie przepadam za bardzo, więc i nie kupuje takiej. Dodałam suszone borowiki i dzięki tym grzybom smak i zapach był wspaniały. Gotowałam go dwa dni i wyszedł doskonały. Przygotuje go także na święta z większej ilości kapusty.
Składniki:
„Jak zawsze” Zygmunta Miłoszewskiego to moje pierwsze spotkanie z twórczością tego autora, które mogę określić jako bardzo udane. Książka ma wciągają fabułę. Już od pierwszych stron widać, że autor ma talent do tworzenia realistycznych, pełnokrwistych bohaterów oraz do analizowania ludzkich emocji w sposób, który naprawdę angażuje czytelnika.
Więcej na Fraszka&Books: Zygmunt Miłoszewski „Jak zawsze”
Lubię chrzan. Jadam go dość często. Lubię nim posmarować wędlinę na kanapce. I lubię to ostre uderzenie do nosa. Ostatnio kupiłam chrzan, ten sam co zawsze, ale nie miał w sobie nic a nic ostrości. I olśniło mnie. Przecież w moim ogrodzie rośnie chrzan. Używamy go do ogórków kiszonych. Zamiast, więc kupować kolejny, wątpliwej jakość skelpowy chrzan, postanowiłam go zrobić samodzielnie. Wykopałam chrzan z ogrodu, umyłam i obrałam. Znalazłam świetny przepis na blogu Ania gotuje. I do dzieła!
Uwaga! Podczas obierania i obrówki chrzanu - ja rozdrabniałam go partiami w malakserze, wydziela się bardzo ostry aromat, który bardzo podrażnia nos, gardło i oczy. Otworzyłam okno, właczyłam wentylator kuchenny i drzwi na dwór, aby był przewiew powietrza, ale i tak momentami zapach zapierał dech w piersiach i wyciskał łzy. To akurat świetne przeczyszczenie, ale nie nachylaj się nad miską z gotowym chrzanem, bo jest naprawdę ostro!
Składniki na 3 małe słoiczki:
W tym roku obrodziły papierówki, ale także czerwone jabkła, których nazywy nie znam. Oba rodzaje sa raczej nietrwałe i trzeba je szybko zjeść lub przerobić na dżem - wkrótce podam przepis. Codziennie jest kosz i dwa wiadra jabłek. Zrobiłam już bardzo dużo dżemu, piekłam szarlotki i ciasta z jabłkami. Masę też rozdałam - naliczyłam, że około 20 osobom. Zrobiłam także te placki. Najlepszy przepis znalazłam na kwestii smaku. Raz smarzyłam na oleju rzepakowym - bardzo chłonęły tłuszcz i raz na maśle klarowanym - mniej chłonęly tłuszcz i były smaczniejsze.
Składniki (dla dwóch osób po 6 placków):
Wykonanie:
Mąkę przesiać do miski, dodać cukier wanilinowy, cukier oraz sodę oczyszczoną i wszystko wymieszać. Wlać mleko i dodać całe jajko. Wszytsko wymieszac na gładką masę. Jabłka umyć, obrać i pokroic w kawałki. Dodać do ciasta i wymieszać. Napatelni rozgrać tłuszcz i piec partiami do zrumienienia. Odsączyć na ręczniku papierowym z nadmiaru tłuszczu, zaraz po wyłożeniu z patelni. Gotowe. Smacznego!
W moim mazurskim ogrodzie jest sporo warzyw, ogórki - w tym roku marne, pomidory, buraczki, marchew, bazylia - bardzo bujna, pietruszka, koper i szpinak - ponownie odsiany oraz rukola i oczywiście cukinia. Te placki z cukinii robiłam już kilka razy. Robi się je bardzo szybko i równie szybko znikają.
Składniki (porcja dla dwóch osób po 6 placków):
Koperek (koper ogrodowy) (Anethum graveolens L.) to zioło, którego właściwości i wartości odżywcze były znane już w starożytnym Egipcie, gdzie był szeroko wykorzystywany jako środek wspomagający trawienie. Zaś za pionierów w uprawie kopru uważa się Babilończyków, którzy sadzili to zioło w swoich ogródkach.
Koperek był też znany w starożytnej Grecji, gdzie wykorzystywano zarówno liście kopru, jak i nasiona. Uważano, że liście kopru dodają odwagi, dlatego dodawano je do posiłków gladiatorów. Liście kopru kładziono na oczy, co miało zapewnić lepszy sen.
Z kolei nasiona kopru wykorzystywano do leczenia rannych żołnierzy. Żuto je także w celu odświeżenia oddechu. W XVII wieku koper dotarł do Anglii, natomiast do Ameryki trafił wraz z pierwszymi osadnikami.
Koper można suszyć. Jeśli macie koper w swoim ogrodzie, to warto go sobie ususzyć. Możana też oczywiście go zamrozić.
